De fazant
Deze vogel is lang geleden ook naar West Europa gehaald. Al in de middeleeuwen. Het is een mooie vogel en hij is lekker. Omdat het een loopvogel is, is hij gemakkelijk te vangen. Zowel met het geweer als met strikken is het goed fazanten doden. Hij is hier naar toe gebracht voor het jachtgenot van de rijke lui. Het was een genot om de vogels voor de sport te doden.
De fazant behoort tot de hoenderachtigen, net als kippen. Deze vogels zijn gemakkelijk te houden, zelfs met een paar duizend in een legbatterij. Ze leggen gemakkelijk veel eieren, en dat is ook weer fijn. Fazanten stop je met z’n zessen in een hok, een haan en vijf hennen, en hup daar gaan ze. Elke hen legt wel een dozijn eieren. Na een jaar heb je er dus wel vijftig. De helft mooie hanen en de andere helft bruine hennen. Weer een jaar later zijn er al tweehonderdvijftig hennen.
Tot in de tachtiger jaren werden fazanten op die manier gefokt. De bijna volwassen kuikens werden vrijgelaten. En als het jachtseizoen open was trok men er genietend op uit om met de Kerst fazant te kunnen serveren. Wel even uitkijken voor de hagel. Hagel is tegenwoordig niet meer van het zachte lood gemaakt!
Nu mogen er geen fazanten meer voor de jacht gefokt worden. Dat is logisch, want het genot werd te groot. Fazanten moeten het nu zelf doen. Overal kom je ze tegen, de prachtige hanen en de bruine hennen.
Oorspronkelijk komt deze soort uit West- en Oost-Azië. Doordat ze daar op grotere hoogte leven, voelen ze zich hier prima op hun plaats.
Exoot?
De fazant is dus ook een exoot. Geïmporteerd om de mens te behagen. Maar er is een probleem. De fazant is geen exoot. We moeten goed naar de waarde en niet naar de betekenis van het begrip exoot kijken. En dat ligt gevoelig.
Een exoot is een dier, dat na het jaar 1500 naar hier is gebracht.
Knobbelzwanen komen uit Centraal-Europa. Ingevoerd in de Middeleeuwen vanwege hun uiterlijk en het vele, smakelijke vlees. Geen exoten dus.
Konijnen komen van oorsprong uit Spanje. Ze zijn hier waarschijnlijk rond 1300 door monniken en soldaten naar toegebracht. Prima stukje vlees en ze konden zichzelf redden. Geen exoten dus.
Vermakelijk
Wat leert ons dit? Als we maar lang genoeg wachten, verdwijnen de exoten. Na een half millennium zijn ze ingeburgerd en horen er, op papier, echt bij.
De watercrassula, de roodwangschildpad, de Amerikaanse rivierkreeft, de nijlgans en de goudvis hebben allemaal nog even de tijd.
Geef als eerste een reactie