Na een paar lange weken is de Poiesz nu weer open. En daar ben ik zeer blij mee. Ten eerste ben ik blij dat er weer een supermarkt vlakbij huis beschikbaar is. Ik vergeet namelijk nogal eens iets. Vreemd genoeg zijn het altijd dezelfde drie dingen. Braadboter, mayonaise en eieren! Geen idee waarom ik juist daar niet aan denk als ik in de winkel loop. Als ik bedenk hoe vaak ik deze drie dingen al bij mijn buurvrouw heb gehaald staat het schaamrood op mijn kaken. Het zou me niets verbazen als zij deze dingen aanschaft, puur voor de uitleen.
Ten tweede ben ik heel blij met hoe het geworden is bij de Poiesz. Lekker groot, ruime paden en veel meer in het assortiment dan voorheen. Als je dagelijks naar de winkel moet is het gewoon leuk om eens een nieuwe supermarkt te bezoeken. Een ontdekkingsreisje op de woensdagochtend, zeg maar. Het allermooist vind ik nog wel de scanners! Ik hou ervan om zelf mijn boodschappen te scannen. En het is ideaal om meteen vanuit het schap de spullen in je tas te zetten. En ik ben niet de enige. Ik weet van een aantal bekenden dat ze het net zo geweldig vinden om te scannen. Een beetje terug in de tijd. Winkeltje spelen.
Mocht je je nu afvragen waarom jij altijd wordt gecontroleerd? Dat komt omdat je dan te langzaam bent. De scanner kijkt hoeveel boodschappen je haalt in hoeveel tijd, en maakt een berekening. De kans is groter dat je een dief bent als je lang in de winkel aanwezig bent en weinig koopt. Dat is onderzocht. Hoe zo’n onderzoek verloopt is mij een raadsel. Ik zie altijd kletsende vrouwen staan. Al treuzelend. Worden die dan altijd gecontroleerd?
Enfin, ik zou zeggen, ga er eens heen. Pak die scanner! En als je het niks vind kan je altijd nog bij mijn buurvrouw terecht!
Geef als eerste een reactie