Midden in de nacht word ik wakker. Mijn eerste gedachte is dat het huis in brand staat. Wat een lucht. Dan schiet het me te binnen, dit zijn de paasvuren. Ik had erover gelezen in een “andere krant”. Deze paasvuren zorgen ervoor dat mensen met astma nog benauwder zijn dan normaal. Hier in bed schraap ik mijn keel en vraag ik me af of die gevoeliger is dan normaal.
Een paar uur later word ik nogmaals wakker. Het ruikt best lekker. Alsof ik ergens aan het kamperen ben maar dan wel in een lekker bed. Het is eerste paasdag. Ik vlieg naar beneden. Er is een logeerpoes die op het punt van bevallen staat. Maar helaas, nog geen paas-babies. Ze is wel wat onrustig maar dat kan ook komen door mij. Ik leg overal gele servetjes en pluche kuikentjes neer. Voor de gezelligheid. Maar de poes schijnt het niet zo leuk te vinden. Die wil gewoon zitten en geaaid worden.
Na een heerlijke dag niksen wil ik eigenlijk wel naar bed. Maar iemand anders heeft een heel ander plan. De logeerpoes komt me halen. Ze wil duidelijk dat ik meeloop naar haar kraamkist. Zodra ik bij haar neerplof begint ze aan haar bevalling. Als ik even wegga om een kopje thee te maken komt ze al persend achter me aan. Het is dus duidelijk niet de bedoeling dat ik haar alleen laat. Ik zie de kittens ter wereld komen. Drie stuks. Paaspoesjes!
Deze poezen zijn niet van mij. Ze zitten hier in de pleeg zodat de moederpoes niet in het asiel hoeft te bevallen. De kittens groeien op in huiselijke sfeer en worden goed gesocialiseerd. Hoe mooi het ook weer was om de geboorte te zien, en zo vereerd dat ze mij erbij wilde hebben, dit is ook weer het startsein van een nieuw seizoen. Een seizoen waarin zoveel kittens worden geboren omdat mensen hun poes niet laten steriliseren. Zoveel kittens, terwijl het asiel al vol zit met zoveel leuke volwassen dieren. Ik vraag u om daar eens over na te denken . . .
Ik ga lekker de paasbrunch klaar zetten! Wat een goed weekend was het! En dan mag ik nog een week of 10 genieten van de paaspoesjes!
Geef als eerste een reactie