Weet u nog? De tijd dat je boodschappen deed en dat de enige vraag bij de kassa was “wilt u een bonnetje mee?” “Nee hoor, dank je” en je was de winkel uit. Tegenwoordig valt even snel afrekenen niet meer mee. “Spaart u voor servies? Nee. “Spaart u dan voor de knuffels? Nee. “Dagje dierentuin? Voetbalplaatjes? Nee, bedankt! Na het vragenuurtje van de kassière ben je eindelijk buiten, maar het verhaal is nog niet klaar. Buiten staan de jongens en meisjes al met hoopvolle ogen te kijken. “Heeft u voetbalplaatjes voor mij?”
En het zijn niet alleen de kinderen die om plaatjes staan te springen. Ook de moeders moeten alle zegeltjes en alle boekjes vol hebben en je wordt soms nog net niet uit de weg gebonjourd voor die laatste servies set. Al gaat het niet alleen om het servies. De plaatjes worden druk gespaard en alle familieleden worden gevraagd om zegeltjes te sparen. Dit alles om dan vervolgens in het ruilhoekje je boekje zegels aan te bieden voor twee flessen cola of een zak M&M’s. Toch weer mooi bespaard! Laat ik duidelijk zijn dat ik niet meedoe aan deze ruilhandel.
En dan hebben we natuurlijk nog de plaatjes over de lokale sporters. Boodschappen doen en dan hopen dat je eigen kind op een van de gekochte plaatjes staat. Helaas is het toch vaak het kind van de buren die je inmiddels al vierdubbel hebt terwijl je je eigen kind nog steeds niet terug ziet op de plaatjes. Jammer! Terug naar de ruilhoekjes dan maar.
We leven in een rage van plaatjes, zegels en acties. Voor alles valt te sparen en als je een beetje je best hebt gedaan, bezit je inmiddels een servies set of zes, heb je al minstens twee jaar niet meer betaald voor een dagje naar de dierentuin en heb je toch al gauw twee flessen cola verdiend op de ruilhoek.
Geef als eerste een reactie