Tom schrijft

‘Fenomeen Frenkie’

Daar staat ie. Zijn blonde lokken strak in de plooi. Hij zingt en lacht tegelijk. Het is namelijk zijn mascotte die tijdens het volkslied de show steelt door er een dansje uit te gooien. Zijn lach verraadt alles. Hij weet al dat hij het is die straks op het veld de show gaat stelen. Hij straalt één en al voetbalplezier uit en wat is het lekker dat wij daarvan mogen meegenieten.

Daar loopt ie. Zijn bezwete, blonde lokken dansend op de wind. Zijn rode wangen en oren vertellen de temperatuur. Het is koud in Rotterdam. Gelukkig is hij er om de verkleumde supporters te verwarmen met groots voetbal. Hij is op zijn gemak, wat op zichzelf vreemd is in de Kuip. Hij is precies wat we nodig hebben in Oranje. Een voetballer met een helicopterview die ballen vooruit speelt en balvast is. Iemand die rustig blijft in ogenschijnlijk, benarde situaties. Hij kijkt zo vaak om zich heen dat hij vandaag al weet op welke plek zijn tegenstander volgend jaar aan de kersttafel zit. Naast zijn oma of toch naast die irritante oom? Vraag het Frenkie.

Frankrijk verovert de bal en dreigt eruit te komen in de tegenstoot. Aan de bal niet de eerste de beste. Het is N’Golo Kanté, de stofzuiger van Chelsea die bekend staat om zijn balveroveringen. Frenkie geeft Kanté een koekje van eigen deeg en pakt met een schitterende sliding de bal weer terug. Op z’n Kanté’s of op z’n Frenkies? Zeg het maar. Meeverdedigen waar het moet en een aanval opzetten waar het kan. Een afgeslagen bal oppikken of even rustig uitverdedigen. Hij kan het allemaal en is altijd aanspeelbaar. Media komen superlatieven te kort. Ik ook, daarom wijd ik er maar een hele column aan.

Daar zit ie. Natte, blonde lokken van de douche. De rode wangen zijn weg, de rode oren gloeien nog wat na. Tegenover hem zit Jeroen Stekelenburg van de NOS: ‘’Historisch, ongelooflijk, wat vind jij het voor avond?’’ Frenkie vond het een mooie avond en weer verschijnt die alleszeggende lach. Hij heeft zojuist negentig minuten als een eindbaas tegen de wereldkampioen gespeeld, maar hij heeft vooral plezier gemaakt en ik heb genoten. Wat een fenomeen.