Door: Melanie Douma en Anouk Vonck (Junior Reporters)
Interview met: Teun van der Weg
Wie bent u?
Ik ben Teun van der Weg. Ik ben plantmanager hier van de Suiker Unie, dus ik zorg dat alle bieten goed verwerkt worden en dat de fabriek op tijd klaar is.
Waarom stinkt het hier zo?
De bieten komen bij ons helemaal vies van het land. Ze worden hier gewassen en daar komt water, grond en hele kleine stukjes biet bij. Die bietstukjes proberen we er zoveel mogelijk eruit te zeven en alleen maar grond over te houden. Dat grond gaat naar de vloeivelden toe. De grond bezinkt daar, het water komt terug en wordt weer gezuiverd. Zo verspillen we niks. De geur komt eigenlijk uit die kleine stukjes biet die we er niet uit gezeefd krijgen en als de temperatuur oploopt gaan die kleine stukjes biet rotten.
Hoelang blijft zo’n veld liggen?
Die velden vullen we met natte grond tijdens de bietencampagne. Het water wordt eraf gezet, dus het is eraf. Dan moet het indrogen en rond mei of juni als het droog genoeg is, komt er een grote kraan die het blubber gaat omscheppen zodat het sneller droogt. Als het droog genoemd is, wordt de grond op vrachtauto’s weggereden. De oudste vloeivelden die hier liggen zijn zo in de jaren ‘50 en ‘60 van de vorige eeuw neergelegd. Nu zijn er meer nodig omdat we nu meer bieten verwerken.
Krijgen jullie wel eens klachten over de stank?
We krijgen wel klachten en dat nemen we wel serieus, maar we kunnen er op dit moment niet heel veel meer aan doen. We zijn wel in gesprek met de gemeente om grotere velden te maken zodat er minder water op ligt en het dus ook sneller droogt en er minder geur afkomt. De klachten krijgen we eigenlijk alleen als het warmer is en mensen meer buiten zijn, dan ruiken ze het meer, het hangt van de tijd af.
Hoe zuiveren jullie het water?
We hebben 4 soorten grote baden. Hierin zuiveren we het water dat afgevoerd wordt. In een biet die naar de fabriek wordt gebracht zit ¼ droge stof en ¾ water.
Is dit de enige manier?
We hebben verder nog zuiveringen staan. Er staat een bol bij aan de zijkant van het spoor. Daar staan zuiveringen die werken zonder zuurstof.
Deze zuiveringen maken schoon water en maken biogas.
Na 36 uur is de biet geheel verwerkt en zit de suiker in de grote suikersilo’s.
Met het zuiveren van het water erbij ben je klaar met ongeveer 3 dagen.
Wat gebeurt er met de deeltjes biet die jullie niet gebruiken?
Wat overblijft van de biet noemen we pulp. Pulp is veevoer, dus koeien eten het en zo gaat het rond.
Wat vindt u zelf van de vloeivelden?
Het is gewoon nodig en op de vloeivelden is het mooi om de natuur ’s zomers te zien. Je ziet daar veel wild; vogels en reeën, dus als natuurliefhebber is het er erg mooi. Alleen komen er niet veel mensen en daarom is het daar ook zo rustig.
Hoeveel vloeivelden zijn er?
Het is gewoon een groot gebied met kleine vakken voor de grond. Als je ze telt zijn het ongeveer 20 vakken.
Wat zit er in een veld?
Het is gewoon een vak met een dijk eromheen. De modder van de bieten ligt daar ook in. Als je bij de kust bent geweest, zie je het ook. Als het eb wordt zie je het strand en bij vloed niet. Als het water weg is, is het droog en lijkt het op droog zand.
Waar zitten de bieten in?
De bieten worden vervoerd met grote vrachtwagens die rijden van september tot ongeveer januari. Ze rijden vanuit het westen van de stad naar de Suiker Unie toe. De fabriek maakt er weer suiker van. Suikerbieten en suiker kunnen niet bij elkaar in dezelfde vrachtauto, omdat aan de bieten nog modder zit en als dat samen komt wordt het mooie witte suiker vies en moet het opnieuw gezuiverd worden.
Waar rijden de lichtblauwe vrachtauto’s van de Suiker Unie mee?
Daar zit suiker in als het helemaal gezeefd is. Het suiker gaat naar een ander bedrijf waar het verpakt wordt en zij brengen het weer naar de bakker. In zo’n blauwe auto kan 30 duizend kilo, dus dat zijn 30 duizend pakken suiker. Wij verpakken alleen maar zakjes van 1,5 en 25 kilo zakken.
Hoort alles wat je ziet bij de Suiker Unie?
Alles wat je ziet hoort bij het suikerproces. Eerst worden de bieten gesneden, gezuiverd en dan wordt het moes van de suikerbieten (ook wel pulp genoemd) naar de boeren gebracht voor de koeien. Dit eten koeien. Er komen er nieuwe bieten op het land en zo blijft het tot stand. Als de suiker is gemaakt, wordt alles gezeefd in verschillende maten korrels, want de ene klant wil grote kristallen suiker en de andere wil fijne suiker. Die gele silo’s die je ziet zijn opslagruimtes voor de suiker. Als er genoeg suiker is, wordt het vervoerd naar de bakkers en andere levensbedrijfmiddelen.
Geef als eerste een reactie